Msza święta w 30 rocznicę wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową
Treść
16 października o godz. 10.00 w kościele parafialnym w Łukawcu Ks. Abp Mieczysław Mokrzycki odprawił mszę świętą koncelebrowaną wraz z ks. dziekanem lubaczowskim Andrzejem Stopyrą i proboszczem parafii ks. Januszem Sokołowskim. Na uroczystość tę przybyli : wojewoda podkarpacki Mirosław Karapyta, reprezentujący starostę lubaczowskiego - sekretarz powiatu Władysław Szyk, przewodniczący Rady Gminy Lubaczów Roman Cozac, wójt gminy Wielkie Oczy Władysław Strojny, radni gminy Wielkie Oczy, dyrektorzy szkół, młodzież, dzieci i wierni parafii Łukawiec.Podczas mszy świętej dziękowaliśmy Bogu za pontyfikat Wielkiego Papieża - Polaka oraz prosiliśmy o wyniesienie na ołtarze Sługi Bożego Jana Pawła II. Po mszy świętej podczas uroczystości przed szkołą Ks. Abp odmówił modlitwę o udzielenie łask za przyczyną Jana Pawła II, o wyniesienie Go do chwały ołtarza i odśpiewaliśmy Barkę. Następnie z rąk przewodniczącego gminy Ks. Abp otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Gminy Wielkie Oczy i wszyscy zebrani wysłuchali montażu słowno - muzycznego o Janie Pawle II. Podczas tej uroczystości uczniowie pierwszej klasy gimnazjum złożyli ślubowanie, a najlepsi uczniowie, którzy brali udział w Szkolnym Konkursie o Papieżu otrzymali nagrody z rąk Ks. Abp. Mieczysława. Z wielką uwagą, ze świadomością, że przemawia najbliższy świadek życia i odejścia Jana Pawła II, wszyscy zebrani wysłuchali homilii w kościele oraz podziękowań skierowanych przez Ks. Arcybiskupa. Poniżej publikujemy treść podziękowań :
Szanowny Panie Wojewodo,
Szanowny Panie Wójcie,
Szanowne Panie i Panowie członkowie Rady naszej Gminy i Rady powiatu lubaczowskiego,
Księże Prałacie, Drodzy Kapłani,
Szanowna Pani Dyrektor,
Dostojne Grono Pedagogiczne,
Wszyscy Szanowni uczestnicy obecnego wydarzenia!
Pragnę serdecznie podziękować Panu Wójtowi i Radzie Gminy za nadanie mi zaszczytnego tytułu Honorowego Obywatela Gminy Wielkie Oczy . To wydarzenie pozwalam sobie odczytać jako ważne dla mnie z wielu względów:
Najpierw wymienię mój wzgląd osobisty. Jako biskup Archidiecezji Lwowskiej czuję się nadal związany z jej historią i jej historycznymi granicami ( ta cząstka ziemi należała do Archidiecezji Lwowskiej) i będę się starał otaczać miłością i modlitwą wszystkich jej mieszkańców. Ale do Łukawca i jego okolic mam szczególny stosunek. Od 48 lat jestem jego mieszkańcem. Jest to moja wieś. Czuję się z nią głęboko związany. Cała zatopiona jest w przyrodzie, która nie ma nic ze sztuczności. Tu kwiaty są prawdziwe i zwierzęta są prawdziwe i błoto jest też prawdziwe. Tu ziemia nie brudzi i zwierzę nie budzi odrazy. Ziemia uczy uczciwości, kształtuje, wychowuje. Oszukana nie wydaje plonów. Tu uczy się prawdy. Ona płynie z przyrody, kwiatów, zboża, wody, motyla, pszczoły i zwykłego prosiaka. W obraz wioski wpisany jest mały kościółek (ten obrządku łacińskiego i wschodniego) z wieżyczką wystającą ponad dachami. Kościółek nie kłamie mówi całą prawdę o przeszłości.
Oto przed wiekami Jezus przechadzał się po wiejskich ścieżkach. Szedł koło Lubaczowa, Majdanu, Łukawca, Wielkich Oczu, Potoka Jaworowskiego, Kobylnic Ruskiej i Wołoskiej, Skolina, Żmijowisk, Wólki Żmijowskiej i spotykał naszych przodków. Jedni orali, inni przędli płótna, inni karczowali las. Do każdego mówił: Pójdź za mną (Łk 9,59). Co odpowiedzieli? Zaprosili Go do swoich wiosek. Otworzyli Mu swoje domy. Zaprosili Go do swojego stołu. Potem On zaprosił ich do swojego stołu, któremu na imię ołtarz. Przychodzili i tam przy stole, uczyli się Jezusowej kultury. Ona kształtowała ich dusze i serca. Szanowali ojca i matkę, bo Jezus mówił, że to jest podstawa ładu i porządku. Opuścić ojca i matkę w starości, oznaczało bardzo ciężki grzech. Szanowali rodziny i ojcowski dom. Szanowali zapracowany chleb. Chleb należało przeżegnać i ucałować. Boże broń, nadepnąć na kłos zboża, bo to tak jakby na czyjeś życie nadepnąć. Chleb jest darem Boga. Dar należy szanować. Zapytamy: skąd oni brali tę mądrość, ludzie bez wyższego wykształcenia? Chodźmy na cmentarz, zadajmy to pytanie mogiłom:
- Słuchajcie Ojcowie i Matki, skąd zaczerpnęliście tej mądrości?
Krzyże stojące na mogiłach odpowiedzą: Mądrość nasza płynęła z Bożego Słowa. Ono było żywe i skuteczne. To słowo przenikało serca i sumienia. Przekształcało je i przetwarzało. Należało je szanować i chronić. Jeżeli kartka z modlitewnika wypadła, należało ją spalić. Ona była bliska Słowa... Jeżeli paciorki porwanego różańca upadły na ziemię, należało je uszanować i umieścić na poczytnym miejscu. One były związane z Anielskim pozdrowieniem. To słowo Boże głosili nam znakomici kapłani, których nasi rodzice często wspominają, których nigdy nie zapomną a zwłaszcza ich umiłowania przyrody tak jak ks. Józef Waląg.
Jakże wspaniałym i niezapomnianym z czasów powojennych jest Dyrektor Szkoły Pan Miller. Ileż dobrego uczynił on dla naszej miejscowości. O tym mogą zaświadczyć nasi kochani rodzice. Z mojego okresu, jak wielki wkład w wychowanie i kształtowanie nowego pokolenia naszej wsi miał udział Ks. Prałat Józef Kornaga, a z nauczycieli nigdy nie zostanie zapomniana Pani Paulina Bobel i Pani Helena Trębicka. Ufam, że i dziś nie brakuje takich wzorców i ludzi oddanych całkowicie swojemu powołaniu. Jestem wdzięczny za ich gorliwą pracę i ofiarną służbę, przez którą umacniają w naszym społeczeństwie, zwłaszcza u młodych szacunek dla każdego człowieka, przekazują wartości etyczne i uczą patriotyzmu. Wielu ludziom biednym niosą wsparcie duchowe i według możliwości materialne. Cieszę się, że ta działalność znajduje uznanie także w akcie, którego dzisiaj jesteśmy uczestnikami.
Jestem związany z Łukawcem, także z jego obecnym życiem, z jego osiągnięciami, z jego trudnymi problemami i z jego nadziejami. Cieszę się gdy patrzę jak nasza wieś pięknieje, jak pięknie wyrosła nowa świątynia, jak rosną piękne nowe domy, jak piękne są ich zagrody. Jest tu wielu szlachetnych ludzi, jest wspaniała młodzież. Nadany mi dzisiaj tytuł potwierdza i umacnia tę moją serdeczną więź z tą ziemią.
Tytuł Honorowego Obywatela Gminy Wielkich Oczu nadany pierwszemu biskupowi z tej ziemi odczytuję przede wszystkim w wymiarach znacznie szerszych niż osobiste. Jest to dla mnie wyraz uznania dla historycznych decyzji podjętych przez Ojca Świętego Jana Pawła II dnia 22 lutego 1996 roku, kiedy powołał mnie na swojego drugiego osobistego sekretarza. Pierwszy w historii Papież Polak niezwykle wyróżnił naszą miejscowość, a Papież Benedykt XVI swoją nominacją ją utrwalił. Od początku nominacji i pełnienia mojego posłannictwa biskupiego, spotykam się ze zrozumieniem i życzliwością społeczeństwa i władz samorządowych naszej Gminy. Ta życzliwość i współpraca, okazała się szczególnie w czasie mojej konsekracji biskupiej w Rzymie i Prymicyjnej Mszy świętej w Łukawcu. Dzisiejsza uroczystość jest potwierdzeniem tej życzliwości. Jestem przekonany, że nasza współpraca będzie się nadal rozwijać dla dobra naszego umiłowanego Łukawca, dla dobra jego mieszkańców, dla dobra społeczeństwa całej Gminy.
Życzę naszej Gminie, w sposób szczególny wielorakiego rozwoju, podejmowania różnych zadań. Życzę rozwoju, także rozwoju w znaczeniu kulturalno — społecznym i ekonomicznym, wszystkiego tego, co składa się na ludzką egzystencję.
Jeszcze raz bardzo dziękuję Szanownemu Panu Wójtowi za nadanie mi tytułu Honorowego Obywatela Gminy. Dziękuję wszystkim, którzy zechcieli zaszczycić swoją obecnością dzisiejszą uroczystość. Niech Pan Bóg błogosławi ŁUKAWCOWI ! Niech Pan Bóg błogosławi Gminie Wielkoockiej!
Jako wyraz wdzięczności pozwolę sobie przekazać dla Urzędu Gminy portret Ojca Świętego J.P. II oraz jeden z medali Jego Pontyfikatu.
kliknij tutaj aby zobaczyć więcej zdjęć
Parafia p.w. Objawienia Pańskiego w Łukawcu
